Nauka tańca Flamenco

Andaluzyjskie flamenco to nie tylko taniec Cyganów południowej Hiszpanii, ale także filozofia życia i egzotyka. Wywodzi się z Indii, z tańca hinduskiego, skąd wraz z migrującymi w kierunku zachodnim ludami (koczujący Cyganie), dotarł do Hiszpanii dwiema drogami: poprzez arabską Północną Afrykę i poprzez europejskie kraje basenu Morza Śródziemnego, co tłumaczy bogactwo wpływów różnych kultur. Technika tańca to połączenie systemu kroków wystukujących rytm – zapateado (stosowane są buty, podbite wieloma małymi gwoździkami na czubkach i na obcasach), z gestykulacją i ognistą ekspresją całego ciała. Wykorzystuje się także rytmiczne klaskanie – palmas oraz pstrykanie palcami pitos. Nierzadko tancerka posługuje się także rekwizytami: wachlarzem, chustą lub kastanietami.